head.log

Niestety stało się. Poprzedni weekend żona spędziła z naszymi dziećmi u swojej siostry w Rzeszowie. Wieczorem przed ich wyjazdem rozchorował się chłopiec siostry. W ciągu krótkiego czasu dostał bardzo wysokiej gorączki. Rodzice wylądowali z nim w szpitalu na doraźnej interwencji. Wrócili około północy, ale po paru godzinach nad ranem gorącza wróciła.

Gdy witałem się w poniedziałek z moimi ukochanymi, nic ne wskazywało, że będziemy mieli podobny stan rzeczy. Odbrałem ich w Krakowie, wspólnie wróciliśmy do Andrychowa. Już w czasie podróży Kacper wydawał się coś nie bardzo. Wieczorem w domu zmierzyliśmy mu temperaturę – 39,2. Zaczęło się.

Naprzemiennie dostawał jakieś dwa syropki przeciwgorączkowe plus na noc czopki. Do tego oczywiście należało wybrać się do pediatry. Jednak siedzenie w kolejce wśród chorych to rodzaj extreme channel, więc zarezerowaliśmy wizytę, a w kolejce została posadzona Paulinka, którą żona wyciągnęła we wtorek z zajęć lekcyjnych. Efekt siedzenia w kolejce zakażających był łatwy do przewidzenia – we wtorek wieczorem Paulinka też miała gorączkę. Zrobił się lazaret. Najbardziej obawialiśmy się, że infekcja (?), która doopadła Kacpa zajmie jego krtań, co skończyło się już kiedyś pobytami w szpitalu.

Mieliśmy odrobinę szczęścia, bo Paulina pod dwóch dniach była już na chodzie. Kacper niestety walczył z gorączką i narastającym kaszlem. Jak na razie kratń pozostała bez problemu. Od czwartku zaczął dostawać antybiotyk. Dopiero piątek był pierwszym dniem bez większej lub bez żadnej gorączki. Ale zmieniło się to w niedzielę. Od poniedziałku gorączki nie ma, ale jest dość uporczywy kaszel i brak apetytu.

Kacper po dziesięciu dniach zmagania się z chorobą przywiezioną z Rzeszowa jest aktualnie bladym chudziaczkiem, dość wyraźnie osłabionym i łatwo się męczącym.
Tak, czy siak – walka trwa, choć mamy cichą nadzieję, iż wychodzimy już na prostą. Oby.

p.s.

Nie wiem, jak powyższe ma się do mojego wcześniejszego wpisu o paranoi wokół świńskiej grypy. Fakt jest prosty – dzieciaki mi się pochorowały. U mnie w firmie szeregi też są mocno przerzedzone. A w Andrychowie bywały dni, kiedy rejestracja do trzech pediatrów przestawała przyjmować zapisy i kierowała rodziców z dziećmi do lekarzy pierwszego kontaktu dla dorosłych, bo pediatrzy już nie mogli przyjmować więcej – byli zbyt obłożeni. Wielu z nich mówiło, że z wytęsknieniem oczekują na przyjście zimy, która może skutecznie wyhamować skuteczność wirusów.