dla wszystkich, lecz nie dla każdego | Krzysztof Kudłacik
Wreszcie znalazłem czas na dociągnięcie pomysłu dokumentacji klasy mojej szkoły średniej – Technikum Mechanicznego. Pierwotnie planowaliśmy, że będzie to regularny blog z obfitą dokumentacją fotograficzną.
Ale po przemyśleniu doszedłem do wniosku, że to byłoby wyciąganie armaty na muchę.
W końcu postawiłem jakoś prosty, ale (mam nadzieję) funkcjonalny fotoblog http://klasa.born66.net.
Polska język trudna język…
Właśnie chciałem napisać: trzeba się do tego zaadOptować – a miałem na myśli:
trzeba się do tego zaadAptować.
Qrde kompetencja językowa mi siada przez ten cały Internet.
Jakiś czas temu pmyślałem, że warto wyciągnąć z otchłani zapomnienia moją wieżę Technicsa. Popadła w zapomnienie, bo padł wzmacniacz – kręcenie potencjometrem powodowało trzeszczenie i ustawienie głośności na jakimś poziomie nie dawało efektu.
Poza tym zmieniły sie trochę warunki i gdzieś 5 lat temu cała wieża została rozmontowana i złożona w czeluściach garderoby.
Ale zakup stacjonarki DVD coraz częściej powodował, że mieliśmy z żoną chęć na odtwarzanie jakiegoą filmu/koncertu na większych głośnikach niż te wbudowane w odbiornik TV.
Doszła do tego systematycznie powiększana kolekcja płyt audio i tak dziś wygrzebałem wieże:
Marcin mi właśnie uświadomił, że nic nie napisałem o DVD stacjonarnym i mojej jedynej książce o projektowaniu WWW! :)
Stacjonarkę nabyłem w początkach lutego br. Przymierzałem się do wyższej półki w postaci pewnego modelu Yamahy. Ale ponieważ byłem zielony w tej dziedzinie, to ze dwa dni mi zajęło uświadomienie sobie, iż tzw. wyższa półka w praktyce jest jedną z niższych. Czemu? Bo odtwarza tylko DVD. Żenada.
Kiedy to już wiedziałem doszedłem do wniosku, że w zasadzie, to czemu mam się ograniczać? Kasę miałem tylko na odtwarzacz – już bez wzmacniacza i kolumn – czyli bez kina domowego, więc tym bardziej chciałem porzucić oglądanie divixów na ekranie komputera. Ponadto, chciałem odtwarzacza, który miałby co jakiś czas aktualizowane oprogramowanie – czyli jak wyjedzie nowa wersja divixa/xvida to też chciałbym mieć możliwość oglądania filmów konwertowanych tymi kodekami bez zakupu nowego hardware…
Wybrałem zatem Bellwooda.
Przez ostatnie parę miesięcy miałem nawrót choroby pod nazwą CSS. Miałem ze trzy lata abstynencji, ale wróciła …
W efekcie po ponad roku zastanawiania się, szukania pomysłu itd. skleciłem i odpaliłem nowy kształt http://thebat.pl. Oparłem to na klonie Nucleusa, czyli czeskim produkcie Radka Hulana – BlogCMS plus kropelka PunBB. Wyszło to lepiej niż pierwsza przymiarka do BlogCMSa w postaci witryny mojej byłej ukochanej szkoły – http://www.zs1andrychow.pl. Ale mimo wszystko z thebat.pl jestem dość zadowolony i daję sobie trójkę z plusem (w szkolnej skali sześciopunktowej).
Zaskoczyły mnie wyniki wyborów. Nie chodzi o to, że mój kandydat przegrał, ale o to jaką różnicą! Tego nie zapowiadały żadne sondaże – owszem, jeden z ostatnich mówił o przewadze Kaczyńskiego, ale na poziomie dziesiątek procentów, a nie ok. 9 procent.
Nie byłem uważnym obserwatorem minionych kampanii, ale taki rozziew między prognozami, a faktami w przeciągu 50-60 godzin to może być zaskoczenie. I jest.
Ale teraz chętnie wsłucham się w gadające głowy: czym będą wyjaśniać tę różnicę?
Pozornie nic takiego nie wydarzyło się – ani w świecie realnym, ani w medialnym – co wyjaśniałoby taką sytuację.
Skorzystałem bardzo chętnie z okazji jaką stworzył TVN i obejrzałem film o papieżu Karol – człowiek, który został Papieżem.
I mocno się rozczarowałem. Nie spodziewałem się zwykłej obrazkowej hagiografii na poziomie opowieści odpustowej.
Całe to moje rozczarowanie utrzymuje się pomimo tego, że widzę, iż w film Giacomo Battiato włożono naprawdę sporo staranności, przemyślenia i zaanagażowania bardzo dobrych aktorów. Nie chodzi mi także o to, że jest to film skierowany głównie do widzów poza Polską. To nie to.
Obawiam się zwyczajnie, iż moje wrażenie ma źródło w tym, że taka metoda opowiadania o świętości jest daje mierne efekty.
To jednak cholerka choroba cywilizacyjna jakaś, czy cóś ….
I to draństwo trochę mnie doświadczyło…. cholerka.
Poza moją pierwszą żółtaczką po-porodową trafiła mnie druga – zakaźna. I to na 16 tygodni. To się nazywa niefart