head.log

Trochę jestem zdumiony, trochę jestem zniesmaczony. Oto wokół wypadku Otylii Jędrzejczak panuje bardzo dziwna atmosfera – dominuje ton usprawiedliwienia i współczucia. A to bardzo źle – przynajmniej jak chodzi o usprawiedliwianie!
Przecież nie powinniśmy usprawiedliwiać piractwa drogowego Otylii!
Czy gdyby los był dla mniej jeszcze bardziej srogi i zabiłaby jeszcze kogoś, to też należałoby jej pobłażać i ją usprawiedliwiać?

Weźmy jako przykład artykuł z Gazety Tragiczny wypadek Otylii Jędrzejczak

Prawie w ogóle nie ma tam zakrętów, prosty odcinek trasy ciągnie się na długości ok. trzech kilometrów.
– Kierowcy rozpędzają się tu więc do granic możliwości – mówią mieszkańcy okolicznych domów.
Po godz. 17 nie padał deszcz, szosa była sucha. – Należy więc odrzucić hipotezę, jakoby chrysler wpadł w poślizg – twierdzi Elżbieta Cybulska, prokurator z Płońska. Według niej, Otylia Jędrzejczak zdecydowała się wyprzedzać ciężarówkę; była już na lewym pasie, gdy nagle zauważyła, że z naprzeciwka nadjeżdża fiat uno.

Przecież całość tego tragicznego zdarzenia można było opisać prosto: mistrzyni olimpijska wyprzedzała na trzeciego jadąc (ponoć) 180 km/h. Dodajmy, że ma ona prawo jazdy od roku bodaj. Nic dodać nic ująć.

I powtórzę – to jest powód do potępienia jej zachowania, a nie do użalania się nad nią!

Oczywiście – to wszystko jest tragedią, dla Otylii i dla jej rodziny. W wypadku zginął jej brat – i to będzie się ciągnąło za tą dziewczyną przez lata. Tu jasno mówię: współczuję jej. Nie chciałbym być w jej skórze pod tym względem.

Jednak wyraźnie opowiadam się przeciwko kamuflowaniu pozorami współczucia faktycznego usprawiedliwiania jej zachowania. I wiem, co mówię, bo też okazałem się idiotą i nie mam na to ani wyjaśnienia, ani usprawiedliwienia.

I na koniec – proszę nie odczytywać mojej opinii jako chęci sekowania Otylii i stawiania jej pod pręgierzem opinii. Nie o to chodzi – sprawa jest bardziej subtelna. Nie wolno mówić, sugerować itd. że np. ona zabiła swojego brata. Owszem: ponosi za to niemal wyłączną odpowiedzialność, ale w sytuacjach na drodze nie banalny jest czynnik losu. Niestety stało się źle – ale tu Otylia sama musi stanąć do rozliczenia ze swoim sumieniem. To bardzo trudne zadanie.