head.log

Nieliczne sa chwile, kiedy odczuwa się wyjątkowe i pełne wyciszenie. Kiedy można myśleć tylko o tych, którzy są źródłem sensu. Kiedy nie ma trosk. Kiedy nie ma pogoni za obowiązkami zawodowymi. Kiedy jest cisza. Wtedy właśnie z przedziwną intensywnością odczuwa się jedność z najbliższymi. To są zaiste chwile rzadkie. Często dopadają nas one niespodzianie. Z nienacka. Zaskakują nas. Ale pozostawiają po sobe dość trwały ślad. Na wiele miesięcy, lub lat. Takie chwile są nam w istocie dane. My ich nie wypracowujemy. Niesie je czas. To takie listki, które płyną w wartkim nurcie codzienności. Bywa, że takie chwile są jak intensywny smak dnia i doświadczenia bycia razem. Jednocześnie takie chwile nacechowane są bezinteresownością – one są raczej dla nich niż dla mnie. Ale ja przede wszystkim odczuwm je z szczególną siłą i głębokością. To poniekąd moje chwile dla nich. I niech tak pozostanie.