dokumenty w Polsacie

By Krzysztof Kudłacik
In obyczaje
With 4 komentarze
On 22 mar | '2006

Od pewnego czasu trafiam w Polsacie na cykl dokumentalno-reportażowy Raport specjalny. I muszę powiedzieć uczciwie, że jestem pod wrażeniem. Dobra robota. Obejrzałem dotąd bodaj trzy i za każdym razem było co najmniej dobrze.
Wczoraj był film o satanizmie.

Poprzednio oglądałem materiał o polskich nofaszystach.
Za każdym razem jest przyzwoity, solidny poziom. Ogląda się z poczuciem, że autor/zy dostarczają treści aktulanych i wystarczająco dobrze zweryfikowanych. Widz ma odczucie, iż dowiaduje się czegoś nowego. I faktycznie tak bywa. Materiały są ładnie zilustrowane i zmontowane. Wypowiadający się dobrani są trafnie – to są doświadczeni fachowcy, osoby znające materię od środka.

Osobnego odnotowania wymagają autorzy tych filmów. Ci ludzie wiedzą, co chcę powiedzieć i mają po temu właściwy warsztat. To są dokumenty z tezą. I tak ma być.
Krótko wspomnę o wczorajszym filmie o szatanistach. Wyważone i spokojne relacjonowanie zjawiska. Bez demagogii. Właściwie ułożone akcenty – np. powierzchowną otoczkę muzyczną traktuje się właściwie do jej wagi: jako sprawę trzeciorzędną.
Obok faktów historycznych, duża porcja opinii socjologów, psychologów, terapeutów, teologa (tu: równierz rabina), etnografa, dziennikarzy, sędziów, prokuratorów i policjantów – a także byłych wyznawców szatana. Mamy zatem interesujący, barwny przekrój zjawiska: od (poniekąd) efektów końcowych – mordów rytualnych, samobójstw rytualnych, przez przyczyny do możliwych odnóg społecznych (np. ezoteryka). Rzecz jasna nie należy oczekiwać za wiele: tu rodzice nie znajdą recepty jak rozpoznać, czy ich pociecha ma/miała kontakt z tą grupą? To nie jest ten typ programu. Z drugiej strony to nie jest materiał np. dla odbiorców gazet typu Fakt/Supereekspres lub programu TVN Uwaga. W Raporcie specjalnym jest za dużo merytorycznych treści. Tu trzeba trochę pomyśleć.

Jeszcze jedna uwaga. Oto Polsat zagrał śmiało ramówką sytuując program o którym mowa na wysokości tvn-owego programu Uwaga i popularnych seriali na TVP1. To jest bardzo interesująca alternatywa dla widzów, którzy ani nie interesują się papierowymi bohaterami sitcomów – tu: M jak miłość – ani nie podniecają się reportażami interwencyjnymi z Uwagi.

Kończąc: polecam waszej uwadze Raport specjalny we wtorkowe wieczory po 20tej.

Podobne

rynek krakowski
Next post

w kolumnie Hummerów
Previous post

CoSTa

22 marca 2006 at 13:30 | Odpowiedz

yeah, od dłuższego już czasu polsat umacnia się w dokumencie. czy to swoim, czy też importowanym. powiem tak: zmiana image stacji przebiega powoli ale udanie i jest robiona z głową. człowiek szukający czegoś ceikawego i niegłupiego może coś w polsacie znaleźć. i dobrze, o to właśnie chodzi. polsat nigdy nie będzie telewizją dla inteligentów czy innych umysłowych freaków :) ale ma ofertę także dla myślących (lub chcących myśleć). oby tak dalej.
empiryk

22 marca 2006 at 13:55 | Odpowiedz

A ostatnio Polsat zmienił szatę graficzną: jeste teraz ładna, nie agresywna, ciepła i rodzinna.
Pharass

22 marca 2006 at 21:32 | Odpowiedz

Ja z góry przepraszam, ale takich pierdół, jak we wczorajszym programie, to dawno nie słyszałem:) Tania sensacja bez głębszej analizy zjawiska i niezbędnego rozdzielenia na satanizm współczesny wywodzący się z doktryny LaVey’a i pseudosatanistyczne ekscesy w wykonaniu ćwierćinteligentów i osób z zaburzeniami psychicznymi/emocjonalnymi… W swoim czasie, chyba z półtora roku temu, miała miejsce emisja programu o tej samej tematyce w 'Ekspresie reporterów’. Szkoda tylko, że pani redaktor, która przybyła na pewne forum dyskusyjne i nagrała nawet wywiad z jednym satanistą, nie umieściła tego wywiadu w programie. Pewnie dlatego, że wizerunek osób inteligentnych, oczytanych, umiejących używać w dyskusji rzeczowych argumentów, nie będących ganiającymi z siekierą fanatykami, niezbyt pasuje do stereotypowego wyobrażenia przeciętnego widza:)
empiryk

23 marca 2006 at 8:14 | Odpowiedz

E.. chyba nie zrozumialeś intencji. Program nie dotyczył całości zabobonu, jakim jest szatanizm – to była perspektywa zagrożenia: czyli próba odpowiedzi w jakich sytuacjach sama sekta może być groźna – groźna zarówno dla swoich członków, jak i dla otoczenia.

head.log