head.log

Muszą zdobyć złoto! Teraz już zwyczajnie nie mają wyjścia. Wspaniale zagrali wczoraj przeciw Bułgarii. Dominowali przez cały mecz, bo narzucili rywalom swój styl. To zaprocentowało. Mają już co najmniej srebrny medal!

Wieczorny horror w meczu Francja-Rosja przekonuje o jednym: zarówno Francja jak i Rosja są w zasięgu polskich siatkarzy. Rosja szczególnie. Francuzi sami zafundowali sobie tie-breaka, a wielcy i dumni Rosjanie nawet nie zauważyli, kiedy przegrali. Coś wspaniałego.

Z Francuzami trzeba wygrać ponieważ: wygraliśmy z nimi już dwukrotnie, ponieważ aktualnie jesteśmy lepsi siatkarsko, ponieważ trójkolorowi grać będą dziś na oparach – będą mieli siłę tylko na pierwszego seta.

Oglądając wieczorne zmagania Francja-Rosja zadawałem sobie pytania:

Gdzie są Bułgarzy, którzy sugerowali, że Polska weszła do półfinału przypadkiem?

Gdzie są Serbowie z Grbicem i Milijkovicem – którzy wychodzą na boisko tylko po to, aby wygrywać?

Gdzie są włoscy siatkarze, którzy już rodzą się najlepsi na świecie?

Gdzie są Hiszpanie, którzy mają muchy w nosie i na przeciwników umieją patrzyć tylko z wyższością?

Gdzie są Finowie, którzy niemiłosiernie zbili nas w Lidze Światowej?

Gdzie oni wszyscy się podziali?

…

O Castellanim i jego ekipie mógłbym napisać wiele wiele dobrego, bo zasłużyli.

Jednak nie mogę się odpędzić od natrętnych myśli o poprzednim trenerze Polaków z którym nasi siatkarze zdobyli w 2005 r. wicemistrzostwo globu. To właśnie Lozano postawił najpierw na Plińskiego, a potem na Możdżonka. Lozano postawił na Gacka. Lozano wprowadził do reprezentacji Kurka, Jarosza i Woickiego.

Nie chcę gloryfikować niskiego Argentyńczyka, bo był małym Hitlerem i sam prowadził swój fatalny pijar kłótliwca skonfliktowanego ze wszystkimi. Jednak gdy dziś będziemy – gdy cała Polska – będzie oglądać polską reprezentację walczącą o złoty medal Mistrzostw Europy, pamiętajmy, skąd się wzięliśmy i kiedy zaczęła się droga do tego medalu.